‘Reizen en weer thuiskomen, die pendelbeweging wekt licht op. Dan pas gaat de verlichting helemaal aan’ . Deze woorden komen uit het boek van Herman van Praag, Het verstand te boven.
Wanderlust. Nieuwe plekken ontdekken, genieten van wat onze mooie wereld te bieden heeft en hier nooit genoeg in hebben gedaan of gezien. Meerdere keren per jaar probeer ik nieuwe plekken te bezoeken, ergens in Nederland of in Europa. Reizen, wandelen in de natuur en cultuur snuiven in Europa; die bewegingen geven mij veel licht. Deze week zou ik doorgebracht hebben in Leipzig en Berlijn. De reis is geannuleerd.
Toen ik in 1987 voor het eerst in Oost-Berlijn en Leipzig was had ik nooit kunnen denken dat ik een paar jaar later onder de Brandenburger Tor door zou kunnen lopen. Onwerkelijk voelde dat ook toen ik er een aantal jaren later onderdoor kón. In de afgelopen decennia heb ik meerdere keren Berlijn bezocht en weinig steden zijn er sneller veranderd dan Berlijn. Deze stad ademt voor mij ruimte, vrijheid en cultuur. Op elke hoek van de straat is bijna wel een museum te vinden. Het meest indrukwekkende museum vind ik het Joods Museum, gebouwd door Daniel Libeskind. Een onvergetelijk bezoek, het raakt de diepste vezels van je bestaan. Om mijn reislust enigszins tegemoet te komen lees ik deze weken meer boeken over inspirerende plekken en één ervan is Stedevaart van Jan Brokken. Hij neemt mij mee naar 22 steden op aarde en vertelt op zo’n manier dat ik er als het ware ben. Heel erg fijn nu alle grenzen op slot zijn. En als de grenzen weer open zijn, word ik door Brokken uitgenodigd om zeker een keer naar Bologna, Valencia, Bergamo en Düsseldorf te gaan.
“We reizen niet om te ontsnappen aan het leven, maar om ons het leven niet aan ons te laten ontsnappen.” – Anoniem
In het boek van Rutger Bregman, De meeste mensen deugen (en die titel lijkt te kloppen nu we deze weken zien wat mensen allemaal voor elkaar doen), beschrijft hij dat ziektes als mazelen, pokken, tbc, syfilis, malaria, cholera en de pest pas ontstaan zijn nadat we onze nomadische levensstijl opgaven: “We kregen de ziektes cadeau van onze nieuwe huisdieren. Of om precies te zijn: van hun microben”. En even verderop schrijft Bregman: “Hongersnoden, overstromingen, epidemieën- vanaf het moment dat we ons op één plek vestigden, volgden de rampen elkaar in rap tempo op. Er hoefde maar één oogst te mislukken, één virus om zich heen te grijpen, en hele volksstammen kwamen om”.
Nu moeten we onze nomadische levensstijl opgeven om deze pandemie een halt toe te roepen. Zelfs Floortje, die normaal gesproken naar het einde van de wereld reist, blijft hier. En ik reis ondertussen in mijn hoofd, in boeken, in series en films. Hopend dat deze zomer de grenzen weer open zijn en ik mijn nomadische levensstijl in de zomer weer kan oppakken…. Wishful thinking ?